Podejście Zero Trust
Urządzenia brzegowe, takie jak routery, firewalle i koncentratory VPN, pełnią kluczową rolę w infrastrukturze sieciowej, zapewniając komunikację i bezpieczeństwo danych. Jednocześnie stanowią one jeden z głównych wektorów ataku dla cyberprzestępców. Słabe uwierzytelnianie, niezabezpieczone interfejsy zarządzania oraz brak aktualizacji sprawiają, że są łatwym celem. Atakujący, wykorzystując podatności w oprogramowaniu, mogą uzyskać nieautoryzowany dostęp do sieci, co naraża organizacje na kradzież danych, szpiegostwo przemysłowe czy paraliż operacyjny.
Aby skutecznie chronić infrastrukturę, organizacje powinny wdrożyć podejście Zero Trust, które zakłada brak domyślnego zaufania do jakichkolwiek urządzeń czy użytkowników. W praktyce oznacza to silne uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA), kontrolę dostępu oraz ciągłe monitorowanie ruchu sieciowego. Kluczowe jest również stosowanie segmentacji sieci, czyli podziału infrastruktury na odseparowane strefy, co minimalizuje skutki ewentualnego włamania.
Bezpieczeństwo urządzeń brzegowych zależy także od wyboru odpowiedniego sprzętu. Organizacje powinny inwestować w urządzenia zaprojektowane zgodnie z zasadami secure-by-design, które już na etapie produkcji uwzględniają zabezpieczenia przed cyberatakami. Warto również zwracać uwagę na kraj pochodzenia producenta – niektóre państwa są znane z wykorzystywania technologii do celów wywiadowczych.
Regularne aktualizacje i poprawki bezpieczeństwa to kolejny kluczowy element ochrony. Producenci często publikują łatki usuwające krytyczne podatności, a organizacje powinny wdrażać je jak najszybciej, by zminimalizować ryzyko ataku. Audyty bezpieczeństwa, testy penetracyjne oraz analiza logów z urządzeń brzegowych pozwalają wykrywać potencjalne zagrożenia i reagować na nie zanim dojdzie do incydentu.
EOL
Istotnym zagrożeniem są również urządzenia brzegowe, które osiągnęły koniec cyklu życia (EOL). Brak wsparcia technicznego i aktualizacji czyni je podatnymi na nowe wektory ataku. W takich przypadkach organizacje powinny jak najszybciej wymieniać sprzęt na nowszy, zgodny z aktualnymi standardami bezpieczeństwa.
Skuteczna ochrona urządzeń brzegowych wymaga również odpowiedniego zarządzania dostępem. Interfejsy administracyjne nie powinny być dostępne z internetu, a ich zabezpieczenie powinno obejmować mechanizmy kontroli dostępu oraz szyfrowania komunikacji. Warto także stosować rozwiązania do centralnego monitorowania i reagowania na incydenty, które pozwalają szybko identyfikować i neutralizować zagrożenia.
Raport "Mitigation Strategies for Edge Devices: Executive Guidance", który był podstawą do tej analizy, został opracowany przez międzynarodowe organizacje zajmujące się cyberbezpieczeństwem, m.in. Australian Signals Directorate (ASD), Australian Cyber Security Centre (ACSC), National Cyber Security Centre New Zealand (NCSC-NZ), National Cyber Security Centre UK (NCSC-UK), Ministry of Economy, Trade and Industry Japan (METI-JP), Cybersecurity and Infrastructure Security Agency (CISA) oraz National Security Agency (NSA).
Dokument ten przedstawia najlepsze praktyki w zakresie ochrony urządzeń brzegowych, w tym wdrażanie zasad secure-by-design, ograniczanie ekspozycji interfejsów zarządzania oraz stosowanie strategii Zero Trust. Opracowane przez ekspertów zalecenia mają pomóc organizacjom minimalizować ryzyko ataku i zwiększyć odporność infrastruktury na cyberzagrożenia.
