Ocena stanu cyberbezpieczeństwa
Pierwsze sprawozdanie ENISA opiera się na analizie dowodów i szeroko zakrojonych konsultacjach z 27 państwami członkowskimi UE oraz Komisją Europejską. Wskazuje, że poziom zagrożeń cybernetycznych dla UE wciąż pozostaje wysoki, a wykryte luki są wykorzystywane przez podmioty atakujące newralgiczne sektory. Choć państwa członkowskie opracowały strategie cyberbezpieczeństwa, różnice w dojrzałości cyfrowej oraz dostępności edukacji sprawiają, że nie wszystkie kraje są równie dobrze przygotowane.
Priorytety i zalecenia polityczne
W sprawozdaniu wskazano cztery kluczowe obszary wymagające interwencji:
Wdrażanie polityki – potrzeba bardziej zharmonizowanego podejścia do wdrażania dyrektywy NIS 2 oraz ram polityki UE.
Zarządzanie kryzysami cybernetycznymi – zaleca się przegląd i aktualizację unijnego planu reagowania na duże incydenty cybernetyczne.
Bezpieczeństwo łańcucha dostaw – konieczne jest opracowanie horyzontalnych ram politycznych, które sprostają wyzwaniom sektora publicznego i prywatnego.
Umiejętności – wdrożenie unijnej Akademii Umiejętności w dziedzinie Cyberbezpieczeństwa (Cybersecurity Skills Academy) oraz wspólne podejście do szkolenia i certyfikacji specjalistów.
Dodatkowo raport podkreśla znaczenie zwiększania świadomości obywateli i promowania zasad higieny cybernetycznej.
Wgląd na przyszłość
W nadchodzących latach szczególną uwagę będą przyciągały technologie takie jak sztuczna inteligencja i kryptografia postkwantowa. UE musi zwiększyć swoje zaangażowanie w badania i rozwój, aby sprostać tym wyzwaniom. Dokument ENISA sugeruje, że podstawą do dalszego wzmacniania bezpieczeństwa jest harmonizacja działań na poziomie unijnym i krajowym, jak również inwestycje w innowacje technologiczne.
